Aan mijn eerstgeboren kind

Mijn lieve dochter,

Maanden lang droomde ik van een ontmoeting met jou. Na negen, zorgeloze maanden, was het dan eindelijk zover. Toen het moment daar was, jij ter wereld kwam en ik je voor de eerste keer in mijn armen nam was het zo onrealistisch. Je voelde glibberig, warm en zacht. Je vingertjes waren mini, je oogjes gesloten, zoekend naar mij. Vanaf toen realiseerde ik me dat mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn.

Toen ik tien jaar geleden jouw papa ontmoette was er van baby’s nog geen spraken. Jij was ergens een ver toekomstplan. We doorliepen verschillende hoogtepunten samen; het afstuderen, het eindejaarsbal, onze eerste job, ons eerste appartement en ons eigen huis. We doorliepen prachtige avonturen en sinds ik hem ken ontdek ik het reizen naar nieuwe landen en culturen. We gaven elkaar het ja – woord en hadden een prachtige huwelijksreis. We overwonnen tegenslagen, struikelblokken en misschien hebben we ooit wel overwogen dat dit het niet was.

Maar iedere keer kwamen we er sterker uit dan ooit. Ik realiseer me nu, dat al die dieptes en hoogte ons enkel maar hebben voorbereidt. Dat ze ons op één of andere manier hebben geholpen door te bekomen wie we vandaag de dag zijn: jouw ouders.

Op sommige dagen voelt het alsof het gisteren was dat ik je kreeg. Alsof ik 24 uren geleden de auto in ging met weeën, dat het gisteren was dat ik je vastnam voor de allereerste keer in mijn leven. Maar andere dagen voelt het alsof ik je al heel mijn leven bij me heb, alsof ik nooit anders gekend heb. Alsof je altijd aan mijn zijde hebt gestaan. Ik kan me gewoon niet meer inbeelden hoe ik leefde zonder jou.

Jij gaf mij het mooiste cadeau, jij gaf me de titel van ‘mama’.

Wij tweeën zijn partners, soulmates, vanaf het moment dat jouw kleine, mini vingertjes, zicht vastklampte rond de mijne. We versloegen de spuitluiers, doorstonden de slapeloze nachten en vochten samen tijdens ons borstvoedingsverhaal. En je zult altijd zo bijzonder voor me zijn, omdat je mijn allereerste kindje bent.

Jij was diegene die ervoor zorgde dat ik moest leren omgaan met al die mama – dingen

Jij was de oorzaak dat ik een zwangerschapsbroek moest aankopen, of dat ik zocht naar pyjama’s die makkelijk hanteerbaar waren bij borstvoeding. Dankzij jou heb ik mijn lichaam voor de allereerste keer zien evolueren. Dankzij jou heb ik ontdekt wat mijn lichaam allemaal kan en heeft doorstaan. Door jou ontdekte ik mijn schommel aan hormonen en de gevolgen hiervan. Het eerste pampertje, het verzorgen van een navelstreng, de eerste pijnscheut in mijn hart toen je je eerste spuitje kreeg. Dankzij jou heb ik al deze verschrikkelijke en mooie momenten moeten meemaken.

Jouw hart is datgene wat zich in mij heeft gecreëerd en jij bent de eerste die mijn hartslag heeft gevoeld en gehoord. Je hebt me zoveel gegeven.

Je hebt me zoveel zelfvertrouwen leren hebben, als moeder.

Oké misschien niet instant, of meteen. Maar jij zorgde ervoor dat ik iedere dag een beetje meer op mezelf begon te vertrouwen. Jij bewees me meerdere keren dat ik op mezelf kon en mocht vertrouwen, dat ik echt wel wist wat ik moest doen. Jij hebt me doen inzien wie ik ben als mens en als moeder. Mijn kracht en mijn zwakte, mijn hoogtes en mijn laagtes. Dankzij jou heb ik een beeld van wie ik ben.

Je opende het hart van mijn echtgenoot, terwijl ik dacht dat dit niet groter kon zijn.

Vanaf het moment dat ik zwanger werd wist ik dat mijn echtgenoot, jouw papa, gek op je was. Ik zag die jongen die ik tien jaar geleden had ontmoet veranderen tot een vader. Alhoewel ik altijd al had verwacht dat hij deze rol met glans zou invullen, was het mooi om te zien hoe hij de papa werd die hij vandaag de dag is. Ik wist dat je papa van mij hield met heel zijn hart en ik had nooit gedacht dat zijn hart nog groter kon zijn dan toen.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik bang was dat hij een deel van zijn liefde moest halveren om jou ook graag te zien. Maar dit was absoluut niet het geval. Wat een geweldig mens is hij, en ik werd nog verliefder op hem, dankzij jou.

Je opende zijn hart, en mijn ogen

Dankzij jou zie ik dingen anders, in andere perspectieven. Het moederschap heeft me enerzijds zwakker gemaakt of weker voor bepaalde zaken. Alsof ik empatischer ben geworden en meer nadenk voor ik iets zeg. Alsof ik mezelf nog sterker kan verplaatsen in iemand anders zijn schoenen. Mijn ogen zien mooie dingen in meerdere zaken, waar ik hiervoor geen oog voor had.

Jij gaf me een reden om niet op te geven

Het leven als een ouder of moeder loopt niet elke dag van een leien dakje, geloof mij. Gevoelens van oververmoeidheid en frustraties komen meer dan één keer voor. Net zoals de gevoelens van opwinding, plezier, inspiratie en geluk. Het is een verschrikkelijke smosboel, maar een verschrikkelijk mooie. En jij bent de reden dat ik nooit opgeef. Ik ben soms moe, ben het soms even beu, zie geen einde aan de dag. Maar door jou moet ik verder gaan en door jou geeft het me ook voldoening. Jij bent de reden dat opgeven uitgesloten is.

Jij veranderde me

Een kind krijgen heeft me veranderd in de mooiste vorm dan dat dit kan. Ik was zeker geen slecht persoon voor ik je kreeg, maar ik ben dankzij jou, een nog betere versie van mezelf geworden. Door jou. Ik heb dingen moeten opgeven, ik heb keuzes gemaakt, ik heb dingen geleerd, ik ben iemand geworden op wie ik zelf trots ben.

Mijn leven is sinds jouw geboorte een pak veranderd. Maar ik zou het nooit willen veranderen, voor geen geld van de wereld. Door jou. We zijn zo gelukkig om jou in ons leve te hebben. Jij met je stralende glimlach, je nood om in het midden van de belangstelling te staan, je eigen gedrevenheid en koppige karaktertje. Je snelle oppik van dingen, je observatie en kopieergedrag. Je fantasie en de liefde die je uitdeelt, overal waar je komt. Mooi en perfect, vanbinnen en vanbuiten.

Bedankt voor wat je me geleerd hebt.

Ik hou oneindig van je, zonder grens.

Mama