Hallo trimester 4!
Oh, je dacht dat je na drie trimesters klaar was? Dat je je baby eindelijk in de armen had en je dan weer netjes alles onder controle had?! Helaas, pindakaas. Schrap die illusie, gooi ze weg. Want de realiteit is anders. Geen zorgen, je hebt die drie eerdere trimesters prima doorlopen. Die nummer vier kan er wel nog bij. Onzeker? Niet nodig. Ik vat voor jou, lieve mama, met veel plezier, trimester vier voor je samen.
Zwanger zijn maakt je niet dom. Je wist op voorhand dat je veel naar de WC zou moeten hollen dankzij die veel te kleine blaas en die baby die er maar op ligt te duwen, je vermoed ergens dat je schommel der hormonen enkele dagen na de bevalling volle toeren zal draaien en je bent voorbereid op een heleboel zogezegde 'kraamtranen'. We realiseren ons dat we de weegschaal de komende maanden liever ontwijken, maar toch fier poseren met een groeiende buik voor enkele op één volgende fotocollages. Neen, die drie trimesters, ze hebben geen geheimen voor je. Maar wat weet je over trimester nummer vier?! Ben je van deze op de hoogte?!
Ja hoor, er is een sneaky trimester vier. Eentje - of zo lijkt het toch - die geregeld wordt overgeslagen in de handboeken van het moederschap. Eentje waarover weinig wordt gesproken of geschreven. Eentje waarvan het lijkt dat iedere kersverse mama die op zichzelf beleefd.
Wel laten we dat geheimzinnige trimester vier open en bloot op tafel leggen, of in het geval van smotherhoods; open en bloot op de blog. Want die eerste drie maanden met je baby zijn een helse rollercoaster. Met veel tranen van geluk en droefheid of onzekerheid. Dus bij deze, een kleine samenvatting. Hallo trimester vier!
Lang leven de bomma - onderbroeken, hoe zalig zitten die! Een tip van mijn moeder; koop jezelf een paar hoge onderbroeken na de bevalling. Vooral omdat je dan met zo een geweldig groot maandverband zit. Ik had ook steeds het gevoel dat die bomma - slips mijn postnatale buikje in vorm hielden, win win dus. Kleine bekentenis: ik durf ze nu nog dragen...
Huilen is een nieuwe dagelijkse bezigheid; huilen om een spotje van Disneyland, huilen omdat je een verschrikkelijk artikel in de krant leest over kinderen, ik huilde zelfs omdat ik medelijden had met Mowgli van Jungle Book. Ik bedoel maar...
Zwangerschapsbroeken zijn not done volgens Jani Kazaltzis, maar elke mama weet dat het moeite kost om afscheid te nemen van deze geweldige exemplaren. Nooit een koude rug in de winter, nooit de angst dat ze mijn poep spleet zouden zien ;-). Jaja, die zwangerschapsbroeken, ik vond ze fantastisch.
Na de bevalling heb je de hele wereld verzet, of zo lijkt het toch. Want wat kan er erger zijn dan een kind ter wereld brengen?! Wel, effe heel eerlijk; de eerste keer naar de grote WC gaan is ver - schrik - ke - lijk. Ik had letterlijk het gevoel alsof ik daar beneden ging open scheuren. Ik heb echt gedacht: oh my god, ik ga nooit meer van mijn leven stoelgang kunnen maken. Maar kijk, uiteindelijk komt alles goed én ook op dat vlak herpak je je leven terug.
Opgelet! Vanaf nu check je best even je boezem op 'melkvlekken'. Ik begreep nooit goed waarom je zo een ronde watten in je BH zou steken totdat ik twee natte plekken had in mijn T-shirt. Akward.
Mededelingen over de kleur van de baby's kaka? Kei normaal! En vanaf nu ook toegestaan.
Binnen willen blijven in je veilige cocon met de baby? Acceptabel. Buiten willen gaan stoefen met je baby? Ook acceptabel. Vanaf nu schommelen niet alleen je hormonen maar ook je gedachten. Geen stress, je leert ermee leven!
De eerste datenight met de hubby of partner.. Het voelt dubbel. Je kijkt er naar uit om je nog eens te gedragen als koppel. Je trekt misschien iets extra sexy aan, je doet een beetje extra je best. En vijf minuten later zoek je - zonder reden - ruzie om dan te verkondigen dat je geen zin meer hebt in een datenight! Eigenlijk heb je het moeilijk om je kindje alleen te laten. Mijn raad: bijt door die zure appel heen. De eerste datenight zal akward verlopen. Je zult de hele tijd de babysit willen contacteren of praten over de baby. En dat is normaal, dat is oké. Na een tijdje kan je echt gerust nog eens uitgaan als 'koppel'.
Er is een periode waarin je niet past in je gewone kledij en dat je niet langer past in je zwangerschapskledij. Geef je lichaam tijd. Een hele dag pyjama's dragen kan ook plezant zijn.
Groeispurtjes? Ik had er nog nooit van gehoord. Mijn eerste boek na de bevalling? Oei, ik groei!
Het gevoel dat je de hele dag niets lijkt gedaan te hebben? Alsof je een hele dag in de zetel borstvoeding lag te geven en stiekem lag te genieten van een serie op Netflix? Wel, laat me dan al effe verduidelijken: je hebt dan misschien niet die uitpuilende wasmand gewassen zoals je gepland had. Maar je hebt wel gezorgd voor je kindje. Niets beter dan die eerste weken te genieten van elkaar. Het gewoon bij elkaar liggen. Liefst van al skin to skin. Later krijg je spijt dat je dit niet genoeg gedaan hebt.
'Hebt u graag een spoelbadje?',
als het verplegend personeel dit vraagt: JA! Oh my God, niets is zo zalig als na de bevallig een spoelbadje te krijgen. Ik ga nog niets verklappen, maar ik kan je verzekeren dat het heerlijk welkom is dan!
Baby's maken geluiden: miljoenen soorten. Je kan ze niet vanbuiten leren. Je leert er sommige van onderscheiden, herkennen. Maar dan is er weer een nieuwe. Geniet er vooral van en lig er zeker niet wakker van. Die schattige kreuntjes blijven (helaas!) niet duren.
Ik had er geen idee van dat mijn pasgeboren dochter plots last ging krijgen van acne. Heuh, zijn we al in de pubertijd?! Eerlijk toegeven was het best een eng zicht in het begin. Maar die babyacne went al snel. En verdwijnt ook gelukkig snel!
Het meest enge aan een pasgeborene? Sowieso de gevoelige fontanel daar op het hoofd. Je probeert er zo hard niet aan te komen en toch waag je er soms aan om eens over te wrijven. Creepy!
Geef je borstvoeding? Dan bestaat jouw leven niet uit 24 uur, maar uit blokken van drie. De baby geeft net gegeten, goed, dan heb ik nog anderhalf uurtje voor die weer moet eten. Die blokken van drie uur vliegen zo voorbij.
Het vierde trimester zal je ook tonen dat bubbel waarin jij en de baby leven, heerlijk is. Alle goede en slechte momenten zijn het waard. De momenten dat je geen idee had, dat je met de handen in het haar zat. De momenten dat je letterlijk kriebels in de buik voelde van geluk. Omdat jij het beste leven ever hebt. Ik kijk, nu twee jaar later, met veel plezier naar terug.
Net zoals trimster één, twee en drie, eindigt trimester vier. En dan komt er weer een nieuwe. Want het moederschap stopt niet. Dat loopt door. Je groeit, samen met je kindje, verder. Want net als je denkt dat je trimester vier onder de knie hebt, staat daar een nieuw avontuur.
Maar ook hierbij wens ik je een fijne reis toe, mama.