Het speelgoedmuseum, Mechelen
Een regenachtige vakantiedag, een logé en een actieve peuter. De ideale combo voor een bezoekje aan het speelgoedmuseum in Mechelen. Een museum met een tweejarige, is dat wél de moeite? Ik waagde me eraan en geef jullie aan de hand van een verslag alles wat je moet weten over deze verborgen parel op de Nekkerspoel in Mechelen.
Oud gebouw
Iets buiten het centrum, op de Nekkerspoel vind je het speelgoedmuseum van Mechelen. De buitengevel en zijn etalage geven niet veel prijs. Je zou zelfs kunnen denken dat dit een oud gebouw is dat de inkomprijs van bijna tien euro teveel is, maar niets is minder waar. Wanneer je het gebouw inloopt merk je meteen dat het groter is dan verwacht en je ziet ook dat er de nodige aantal renovaties zijn geweest. Aangezien Annabel er twee is, mocht zij gratis binnen. Voor Amélie, onze logé betaalde ik €7.30 en ik deed profijt dankzij mijn studentenkaart (in plaats van €9.80 betaalde ik 8.80!)
Indien je niet met het openbaar vervoer komt moet je ook rekening houden met betalende parking. Rondom het museum moet je een parkingticketje betalen. De vestiaire is wel gratis, dus hoef je niet rond te zeulen met dikke winterjassen, sjaals en mutsen.
De klassieke route
Naast een aantal extra activiteiten die je in het museum vindt, besloten wij eerst de gewone, klassieke route te volgen. Doorheen de gangen ontdekte we de evolutie van de porseleinen pop tot die dat we vandaag kennen, liepen we door de wereld van Lego en speelgoedtreinen. We zagen de gezelschapsspelen en breinbrekers van vroeger en maakte kennis met de duurste teddybeer ter wereld.
Die wandeling duurde bij ons toch bijna een dik uurtje. Naast het bewonderen van talloze soorten speelgoed wordt de route op verschillende manier zo interactief mogelijk gemaakt. Wanneer we het ‘circus’ doorlopen ligt er themagericht materiaal waarmee Annabel en Amélie zelf aan de slag kunnen en deze mama haar ‘diablo – skills’ nog eens kan showen. Lang leven de tijden die ik had op de speelplaats.
Bij de teddyberen zien we drukknopen waarbij we moeten raden van waar de bekende teddybeer komt. In de lego – gang kunnen we onze eigen bouwvaardigheden uitproberen en ook bij de breinbrekers kunnen we een poging wagen.
Het is dus zeker niet alleen wandelen en kijken. Annabel en Amélie hadden doorheen de route voldoende afwisseling en mogelijkheid tot meedoen of dingen uitproberen.
Samson & Gert 30 jaar expo
Aangezien we in april afscheid nemen van het gekende duo Samson & Gert, en die laatste plaats maakt voor zijn dochter Marie, maakte het speelgoedmuseum van deze situatie gebruik om er een expo aan te wijden. Toen ik dit las was ik meteen overtuigd van de geplande uitstap. Annabel is namelijk verzot van dan vooral Gert (geen idee vanwaar die liefde komt).
Nadat we klaar waren met onze klassieke route kwamen we op het derde verdiep dan ook bij de expo aan. Maar wat schrok ik van de kleine ruimte. Ik was ooit al eens in het speelgoedmuseum geweest rond de Sinterklaasperiode en ik herinnerde me nog hoe mooi dit was.
De Samson & Gert expo die is eerlijk gezegd, een grap. De weinige verzamelobjecten van het duo worden tentoongesteld achter glas en na één minuut ben je daar rond. Wil je dus alleen hiervoor naar het museum gaan dan kan ik je verzekeren dat dit de moeite niet is.
Annabel was uiteraard blij haar favoriete harige vriend van het moment achter het glas te zien, maar langer dan vijf minuten wou ze er ook niet blijven. De Samson & Gert expo loopt nog tot en met 26 april 2020.
I’m a Barbiegirl, in a Barbieworld
Naar aanleiding van de zestigste verjaardag van Barbie organiseerde het museum ook een expo rond mijn favoriete pop ever. Als een échte Barbie – fan herbeleefde ik de momenten uit mijn kindertijd en werd ik meteen terug gekaatst naar de tijd op mijn slaapkamer en de uren speelplezier.
Alhoewel er hier weinig interactie was vond ik het heel fijn Barbie doorheen de jaren te bekijken, maar dat ligt dan vooral aan mijn voorliefde voor de blondine.
Deze expo is trouwens – omwille van succes – verlengd tot en met 19 april 2020.
En dan nu rust
Het speelgoedmuseum bezorgde me buiten een hoog gevoel aan nostalgie ook rugpijn en toch ook wel wat voetpijn. Zonder het al dan goed te beseffen hadden we toch wel wat afstand gewandeld en waren de uren voorbij gevlogen. Tijd voor een drankje dus.
De cafetaria bevindt zich op de eerste verdieping. Er is ook een grote speelruimte voor kinderen en dus lekker handig voor deze mama die dan in alle rust kan genieten van haar koffie. Met oog op mijn dochter genoot ik van het momentje rust. Je vindt er wafels en pannenkoeken tegen democratische prijzen en de koffie die heb ik alvast goedgekeurd. Aangezien het vrij druk was waren de tafels best wel vuil, maar daar kon ik naast kijken.
Het leuke was ook dat je een uitleenbalie hebt waar je in ruil voor je identiteitskaart of dergelijke – in ons geval een powerbank 😉– een gezelschapsspel kan lenen. Dus terwijl de kinderen zich amuseerde in de speelruimte, versloeg ik mijn beste vriendin met een gezelschapsspelletje waarvan ik de naam niet meer ken.
De middag vloog voorbij en ik had uiteindelijk een uitgeput, gelukkig kind op de achterbank.
Terwijl zij slaapt kan naar mijn ervaring meedelen dat het speelgoedmuseum zeker een fijne uitstap is op regenachtige vakantiedagen. Zeker als er extra expo’s zijn, is dit een fijne uitstap om een keer te doen. Om er nu een abonnement voor te nemen, daarvan ben ik minder overtuigd. Alhoewel het zeker een heel plezante dag was, denk ik ook wel dat je het hebt gezien.
Laat ons zeker in de comments weten wat jullie ervaringen waren en of je er al geweest bent!
