Mijn zoektocht naar rust na een burn - out
Het genezen van een burn – out is niet vanzelfsprekend, integendeel. Erover spreken nog minder. Je bost niet alleen tegen het feit dat je jezelf hebt tekortgedaan, dat je niet goed genoeg bleek te zijn, maar je moet ook opboksen tegen alle vooroordelen die anderen over je hebben. Ik spreek – helaas – uit eigen ervaring.
Anno 2020 is het ontzettend moeilijk om als moeder balans te vinden. Het lijkt wel alsof je op elk aspect van jouw leven wil uitblinken: professioneel, als moeder, als partner of als vriendin. In België stijgen de cijfers van mensen met een burn - out en deze gaan meer en meer gepaard met langdurige thuisblijvers. Het moeilijkste aspect van een burn – out te verslaan is dat er niet echt een bepaalde genezing is. Hier kan je geen medicatie kuur innemen en verwachten dat je na een week rust in bed geneest. Het vreemde aan deze ziekte is dat je weer energie moet gaan zoeken. Dit terwijl je eigenlijk onder de grens van jouw energielevel zit.
Burn – out
Het is geen geheim dat ik een creatieve duizendpoot ben die met tienduizend dingen bezig is. Een paar maanden geleden viel ik van mijn voetstuk, letterlijk en figuurlijk. De energie was op, sterker nog ik had doorheen de drukte al mijn reserves opgebruikt. Het enige wat ik nog deed was doelloos liggen in mijn zetel. Maandenlang zag ik een burn – out – coach. Daar kreeg ik vooral inzicht op mijn problemen. Wat had mij zover gekregen en hoe had ik het in godsnaam zover laten komen?!
"Mensen gaan er vaak vanuit dat een burn – out een excuus is. Dat je gewoon zin hebt in een lange vakantie. Dat is het moeilijkste aspect in mijn aanvaardingsproces geweest. "
Ik heb een hekel aan het woord ‘burn – out’. Het is alsof je jezelf moet verdedigen dat je effectief ziek bent. Want vele gaan er vanuit dat je niet ziek bent maar gewoon zin hebt om lang congé te hebben.
Na enkele weken begon ik te accepteren dat ik me in een burn out bevond. Maar dankzij de steun van mijn coach, de dokter en vrienden en familie hervond ik mezelf. Dat duurden wel even, maar acht maanden later kan ik zeggen: ik sta er weer. Ik ben terug de oude, of toch niet helemaal. Doorheen de afgelopen maanden kreeg ik inzichten in mezelf als persoon. Wat zijn mijn sterke punten en hoe zorgen die er toch voor dat ik me zo heb laten crashen?!
Actieve modus
Na enkele intensieve begeleiding moest ik vooral aan mezelf werken, want hoe zorg ik ervoor dat ik het nooit meer zover zou laten komen? Ik leerde met veranderingen omgaan, ik leerde vooral neen zeggen tegen mensen en zoals je hier al hebt gelezen besloot ik bepaalde dingen te veranderen. Maar wat ik vooral geleerd heb om mezelf in de toekomst te beschermen is het waken over mijn rust. Veel te veel sta ik op actieve modus.
"Als mensen me zeiden het kalmer aan te doen, dan antwoordde ik dat ik dit later genoeg kon doen als ik dood zou zijn. Nu weet ik wel beter. "
Zo leerde ik Hyang kennen. Een lieve vrouw die zich had verdiept in het optimaliseren van levensenergie. Vanuit de Oosterse en Westerse wereld combineerde zij bepaalde aspecten die ze omtoverde tot een universeel gezondheidsprogramma, Zhineng Qigong.
Spice up your Qi
Spice up your Qi is een 5 weekse training waarbij er drie pijlers gehanteerd worden; Qi, voeding en beweging. En vooral het bewustzijn van deze drie in jouw leven. Aangezien ik nooit een opgever ben geweest leek het me ideaal mij in te schrijven voor deze academie. Want als er één ding is dat ik wil vermeiden is het wel het ooit zo diep vallen als enkele maanden geleden.
Tijdens deze vijf weekse training neemt Hyang mij en acht andere individu’s mee op weg naar een levensstijl waarbij rust een belangrijke wens is. Mijn training is gestart en ik neem jullie graag mee op weg.
Volg mijn Spice up your Qi avontuur hier:
"Vandaag de dag sta ik verder dan enkele maanden geleden. Ik ervaar weer plezier in kleine dingen, ik haal energie uit het leven. Ik voel creativiteit en vooral goesting om weer te leven. "
Maar het is niet zo dat alles ineens weer beter gaat of vanzelfsprekend wordt.
Er zijn momenten waarin ik voel dat ik even op de pauze knop moet duwen.
Er zijn momenten dat mijn zetel verleidelijk naar me kijkt en momenten waarop ik langer in bed wil blijven liggen.
Er zijn momenten waarin ik liever hieraan wil toegeven en er zijn momenten waarop ik denk: neen, ik kan dit.
Herstellen uit een burn – out is een proces waar geen tijdslimiet opstaat. En je hebt nooit meer de zekerheid dat het je niet meer gaat overkomen. Maar laat me even duidelijk maken; opgeven staat niet in mijn woordenboek.