Q&A: carrièreswitch; van de zorg naar het onderwijs.

Ondertussen zijn we eind oktober en sta ik twee maanden voor de klas. Op Instagram gaf ik jullie de kans om vragen te stellen over mijn carrièreswitch. Hoe is het nu om leerkracht te zijn? Heb je effectief meer vrije tijd? Zijn leerkrachten overdrijvers en waarom heb ik zolang gewacht om de sprong te maken? Je leest het in deze blog!

Mijn allerleukste Sinterklaas moest het jaar geweest zijn dat ik een "echt" krijtbord kreeg. Zo een schoolbord waar je langs de ene kant met krijt op kon schrijven en langs de andere kant met stiften. Het perfecte cadeau, want er was niets dat ik liever deed dan juf spelen.

Ik genoot van kinderen en jongeren iets bij te brengen in de danszaal. Ik vond het heerlijk om stagiaires te mogen begeleiden en mijn expertise te delen. Toen ik 28 werd schreef ik me uiteindelijk in op de Artesis Plantijn hogeschool in Mechelen. Want ik had voor mezelf een bucketlist opgesteld met dingen die ik wilde bereiken voor ik 30 werd én mijn diploma van leerkracht was daar één van.

Ondertussen vlieg ik binnen twee dagen mijn eerste officiële vakantie in. De afgelopen twee maanden gaf ik les, en alhoewel het op die korte tijd al een serieuze rollercoaster was, heb ik me de afgelopen weken ook kei hard geamuseerd! En wat ben ik blij dat jullie (of toch de meeste van jullie) mij de afgelopen jaren gesteund hebben en ook getuige waren van de start van mijn carrièreswitch.

Op Instagram gaf ik jullie de kans om vragen te stellen. De tien leukste verzamel ik hier!

#1. Waarom koos je voor het vak verzorging?

Eigenlijk is deze heel makkelijk te beantwoorden; ik heb hier zelf niet voor gekozen. Vroeger kon je als je een aantal jaren werkervaring had je D - cursus halen voor leerkracht. Op één jaar behaalde je dan je diploma en klaar. Het jaar dat ik de opleiding begon (2019) werd deze opleiding overgenomen door de hogescholen. Het traject zou meer studiepunten en uren bevatten. Doordat ik voor praktijkleerkracht ging word je automatisch bij bepaalde vakken geplaatst. Verzorging sloot het dichtste bij mijn toenmalige job.

In het begin had ik wel een beetje bang, ik had vroeger in de opleiding wel verzorging gehad maar dit was zeer lang geleden. Op mijn job was ik vooral bezig met de creatieve dingen. Maar dankzij corona sloot het dagcentrum en werden we ingezet in de leefgroepen, voor mij eigenlijk een geluk bij een ongeluk. Want zo kon ik wel mijn kennis weer van onder het stof halen.

#2. Welke vakken geef je allemaal? Ik zie dat je ook koken geeft?

Ik geef voltijds les waarvan 5 uur in de eerste graad en 18 uren in de tweede graad. In de tweede graad geef ik alle lessen die vallen binnen het luik van zorg en welzijn. Maaltijdzorg is daar een onderdeel van, net zoals pedagogie, biologie en zorg voor linnen en interieur. Al deze vakken komen terug in één hoofdthema; de baby, de peuter en na de vakantie de kleuter.

Ik sta ook in de eerste graad, hier geef ik Maatschappij en welzijn. Dit kan je vergelijken met de voorloper van de studierichting zorg en welzijn. Om de leerlingen alvast kennis te laten maken met wat ze onder andere na het tweede jaar zouden kunnen doen.

#3. Waarom heb je een jaar gewacht voor je het onderwijs bent ingegaan? Je had toch al je diploma van voor Maxje?

Ik behaalde mijn diploma een paar dagen na de ontdekking dat wij zwanger waren. Mijn onderscheiding vieren met mijn lievelingschampagne was dus een no - go. Om mijn vaste job op te geven om naar het onderwijs te gaan was sowieso een risico. Dit zwanger doen was voor mij dan geen optie.

Bovendien zou ik veel meer voordelen hebben als ik in de zorg bleef, dan had ik onder andere vijf maanden dat ik thuis kon blijven voor de baby. Ik wilde sowieso de sprong wagen als ik zekerheid had; een voltijdse opdracht en in de buurt van waar ik woonde. Laat ons zeggen dat mijn eisen nogal hoog lagen, maar hé; het is me toch gelukt hé.

#4. Waarom de keuze gemaakt voor het secundair?

Ik werk ontzettend graag met jongeren. Eerst en vooral vind ik het puberbrein ontzettend fascinerend :-). Maar ook houd ik ervan om jongeren te inspireren en te motiveren. Heerlijk vind ik het om hun grenzen te mogen verleggen en hen het gevoel te geven dat ze effectief meer kunnen dan dat ze in eerste instantie gedacht hadden.

Na mijn stage had ik het idee dat ik vooral de 3de graad heel leuk vond. Die jongeren zijn bijna op het einde van hun secundair traject en komen al meer in contact met de praktijk. De tweede graad wordt vaak bestempelt als de "moeilijke graad". Het nieuwe en spannende van het middelbaar is er af en het einde is nog een ver van hun bed - show. Schoolmoeheid is dan ook vaak een gekend gevolg. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik mijn klas in de tweede graad ontzettend tof vind. Er zit zoveel potentieel in de jongeren en dat is een grote eer om daar getuige van te mogen zijn.

#5. Sorry maar is het niet super lastig om zo te werken met pubers?

Natuurlijk is het niet elke dag rozengeur en maneschijn. Werken met pubers is rekening moeten houden met hormonen, testosteron, grenzen verleggen, experimenteren, persoonlijke issues, enzoverder. Er zijn lesblokken waarvan ik denk; oh boy.

Daarnaast geef ik ook les in 0V4 type 9. Onze leerlingen zijn gediagnostiseerd met autismespectrumstoornis (ASS) zonder verstandelijke beperking. Hun lessenpakket loopt gelijk met dat van het 'gewone', reguliere onderwijs. De enige uitzondering is dat wij extra aandacht hebben voor hu specifieke ondersteuningsnoden en behoeften.

Die combinatie maakt het soms stevig, maar daarom niet minder fascinerend of leuk. Integendeel!

#6. Hoe is het nu écht? Het leven van een leerkracht? Is het echt zo "zwaar"?

#7. In het onderwijs is er toch een verschil tussen een voltijdse opdracht dan bij de privé, merk je dit ook in je leven?

Deze neem ik even samen. Ik heb een weekschema van 28 uur, dat is acht uur minder dan in de privé. Je zou kunnen stellen dat dit een hele werkdag zou kunnen zijn. Maar die 28 uur zijn de uren dat ik effectief voor de klas sta.

Maar helaas, als je mij een beetje kent dan weet je dat ik zo niet in elkaar zit. Thuis ben ik nog uren bezig met voorbereiden, dingen uitwerken, materiaal maken, enzoverder. Soms lachen we er hier thuis wel eens mee; dat ik het dubbele van tijd spendeer dan dat de effectieve les duurt.

Maar ik vind dit ook helemaal niet erg. Ik doe dit ontzettend graag. Mijn lessen zo actief mogelijk maken. We gebruiken haast onze werkboeken niet. Mijn perfectionistische kantje doet er natuurlijk ook niet veel goeds aan.

Dus ja, er is een verschil. Want op mijn vorige job ging ik 's avonds om 17 uur tikken en zat mijn werkdag er in de meeste gevallen op. Nu verlaat ik de school en 's avonds werk ik weer door.

#8. Was het een makkelijke overgang van de privé naar het onderwijs?

Absoluut niet, want alhoewel ik er na mijn opleiding en stage helemaal zeker van was dat het onderwijs iets voor me was maak je toch een sprong in het onbekende. Je laat een stukje zekerheid vallen, want wat na een jaar? Wat geeft mij de zekerheid dat ik na dit jaar mag blijven?

Je neemt ook afscheid van je team, een veilige plek waar iedereen je kent, waar jij iedereen kent. Het lijkt misschien onbenullig maar tegen het einde van de zomervakantie begon ik toch wat stress te krijgen. Hoe zou het bestaande team over me denken? Zou ik passen in die groepsdynamiek of helemaal niet? Zou ik mijn draai vinden? Dus neen, gemakkelijk was het zeker niet.

#9. Mis je nooit je oude job?

Ondanks de gezonde zenuwen en de liefde voor de bewoners mis ik mijn oude job niet. Tegen het einde was ik wat uitgeblust, was de inspiratie op en de uitdaging, voor mij persoonlijk, miniem. Ik ben iemand die een soort van drive nodig heeft, moet kunnen nadenken en brainstormen, reflecteren en aanpassen. Stilstaan is niets voor mij.

#10. Welke tip(s) heb je voor andere mama's die ook twijfelen om deze switch te maken? Hoe pak ik dit het best aan?

Gewoon doen waar jij je goed bij voelt. De opleiding is zeker doenbaar als je alles goed organiseert. Maar maak jezelf niets wijs, de vakanties zijn mooi meegenomen maar daar tussen is het druk.