Voor papa: kijken in het hoofd van uw pas bevallen partner.

Bij Smotherhoods staan we vaak stil bij de beleving van de – toekomstige – moeder. Maar wij maken ook graag tijd om ons af en toe te focussen op de beleving van onze wederhelft. Want wees eerlijk, in de meeste gevallen zouden we geen moeder zijn, zonder partner. Dus deze is voor je partner, echtgenoot, teamspeler, jouw partner – in – crime. Stuur hem deze blogpost door of lees hem samen. Want ook al is jouw persoonlijke beleving op zich al ontzettend bijzonder, die van de papa is zeker niet te minimaliseren.

Hallo toekomstige papa, eerst en vooral van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Ik hanteer bewust het woord “jullie”, omdat in jullie geval, jullie met twee zijn. Ik kan me niet inbeelden hoe een fantastische, intense ervaringen jij hebt gehad bij het nieuws dat jullie gezin binnenkort groter wordt. Ik heb enkel een fantastische man, die ik doorheen onze zwangerschap zo goed mogelijk ondersteund en betrokken heb. Want het is een gezamenlijk avontuur. Jij speelt een even grote rol als de moeder.

Je kan misschien wel stellen dat het vooral jouw vrouw is die de baby draagt, maar de wetenschap heeft ons doorheen de jaren getoond dat vaders een even hoog gehalte aanmaken van de stof oxytocine. Deze stof zorgt voor de verbinding tussen jouw en je kind. Dus voel je nooit minderwaardig in dit proces. Het klopt dat je vrouw een stap voorheeft op dit hele avontuur, aangezien de baby binnenin haar groeit en zij het harde werk doet om hem ter wereld te brengen. Maar jullie staan zeker op gelijke hoogte vanaf de baby er is.

Doorheen deze blogpost wil ik jou enkele belangrijke tips meegegeven die u hopelijk ondersteunen in het nieuwe leven als vader. Ik ga op een zo simpel mogelijke manier u proberen te ondersteunen omtrent alles wat te maken heeft met hormonen, het gewicht, wat te doen en te zeggen en andere overlevingstips. Maar de belangrijkste van allemaal is: blijf samenwerken met uw partner. Schuif u zelf niet op de achtergrond, want u speelt zo een belangrijke rol in dit alles.

Maar vooral: geniet. Want er is niets mooier voor een vrouw, dan te zien hoe haar man evolueert tot een fantastisch goeie papa.

‘Onthoud ook steeds dat zodra u door de eerste periode heen bent, u zult terugkijken naar een periode van overleving. Want zo kunt u het vergelijken, de eerste weken met een baby: als een overlevingskamp. Eentje met vallen en opstaan, zonder handleiding. Maar het is ook een periode waar u op zult terugkijken met trots, heimwee en af en toe ook mee zult lachen.’

Deze blog is opgedragen aan alle mannen die papa worden of net zijn geworden. Vanaf nu bent u niet meer een individu. U moet zich realiseren dat u niet enkel de zorg zult dragen over uw prachtige baby, maar ook nog eens uw vrouw. En dat maakt het een stuk ingewikkelder. Maar geen zorgen. Na het lezen van deze blogpost, hopen wij, dat het u een stuk makkelijker afgaat.

De hormonale onstabiele tiran

Misschien hebt u er al van gehoord, misschien nog nooit, maar de postnatale toestand of zoals ik het liever noem ‘trimester vier’, heeft vaak te maken met een algemene noodtoestand waarin u uw vrouw ziet functioneren. Alsof ze plots geen vat meer heeft op de situatie en uw vrouw transformeert tot een postnatale hormondenbundel. Geen zorgen, dit is normaal, doodnormaal.

Op sommige momenten gaat u nog minder van uw vrouw begrijpen, dan dat u nu al doet en soms lijkt u haar misschien niet te herkennen. U hebt geen flauw idee hoe die zelfzekere vrouw waar u uw leven mee deelt, zo snel kan veranderen in een hopeloos onwetend geval. Maar geloof mij, dat weten we op dat moment zelf niet.

Veel heeft te maken met hormoonschommelingen die vrijkomen en waar wij, als nieuwe mama, geen vat op hebben. We begrijpen ook niet waarom we plots om de stomste dingen moeten huilen. Wij begrijpen ook niet waarom de kleur van gordijnen ons mateloos irriteert of waarom we boos worden dat u in file hebt gestaan. Wat ik nu wel weet, en kan beloven: dit gaat over. Zodra onze hormonen weer in balans zijn, keert de rust terug en herkent u weer uw partner. Dit vraagt alleen tijd.

Tenzij u zin hebt in een stevige ruzie of onze tijdbom te laten exploderen, vermijdt u beter op dit moment spannende initiatieven zoals naar de voetbal gaan of om te starten met een nieuwe hobby. Het is niet dat we het u niet gunnen, integendeel. Maar op dit moment in jullie leven, is het niet aan de orde. Een nieuwe mama heeft vooral jouw aanwezigheid nodig, jouw steun en begrip. Verzet die voetbalmatch naar een latere datum en stel in plaats daarvan voor om met haar in de zetel te zitten. Kijk samen een film en ondersteun haar tijdens de snel op elkaar volgende voedingsmomenten. Onthoud vooral dat u op dit moment een nieuwe baby heeft en uw vrouw geen zin heeft in kinderlijk gedrag van haar partner, omdat hij een avondje uit wilt. Die avonden komen echt nog wel terug, daar heeft u alle recht op. Maar op dit moment liggen uw prioriteiten thuis.

Dit wilt niet zeggen dat uw vrouw aan de voordeur moet klaarstaan met de baby wanneer u thuiskomt. Ook al heeft zij er een hele dag opzitten tussen de luiers, voedingen en huilbuien. U verdient even hard een moment om na een werkdag thuis te komen zonder meteen in de babymodus gesmeten te worden.

Sorry, je bent een goeie papa.

Tijdens de eerste weken schommelen wij vrouwen tussen verschillende emotionele toestanden. Van doe – nu – ook – eens – iets tot geef – de – baby – maar – aan – mij – ik – kan – dat – beter. Het spijt ons, oprecht. Achteraf gezien beseffen we ook niet goed waarom we zo doen of zo denken. Dit wil niet beteken dat alles zomaar verweten en gezegd kan worden omdat wij ons zo onstabiel voelen. Probeer bij bepaalde ruzies de verwijten te doorzien of te negeren, want ze zijn zo niet bedoelt. Het is nu eenmaal een feit dat tijdens deze eerste onzekere weken, in jullie nieuwe leven, soms woorden of ruzies ontstaan uit onmacht.

Ook langs de kant van de man. Want ook al beweerd u dat u het nooit zult doen, er zal een moment zijn dat bij u de druppel overloopt en u luidop de vraag stelt: ‘hoe komt dat dit nog niet gebeurd is, jij bent heel de dag thuis’.

Het mooie hieraan is ook dat u beiden terug de rust vindt. In sommige gevallen betekent ‘ja’ een ‘nee’ en omgekeerd. En in elke situatie kan ik u de tips meegegeven: toon begrip, knik gewoon wat ze zegt of negeer het. Helaas heeft dezelfde reactie op twee identieke situaties meestal niet hetzelfde effect. Maar héy, liefde is een werkwoord.

Wanneer een compliment wonderen doet

Helaas is het in België zo dat vaders recht hebben op amper tien dagen vaderschapsverlof. Daar kunt u en uw partner niets aan veranderen. Hoe goed u uw best ook doet om ondersteuning te bieden en de zorg te dragen tijdens die eerste tien dagen, herpakt u het gewone leven, vaak sneller, dan uw vrouw. Dit betekent dat er nachten zijn dat u moet slapen, want uw wekker gaat ’s morgens af en daar kan niemand iets aan doen.

‘Wanneer u gemerkt hebt dat uw vrouw de hele nacht rondliep als een zombie, al dan niet met of zonder geklaag, dan kan een complimentje wonderen doen. Zet de koffie klaar en schrijf een briefje dat ze een fantastische mama is. Wedden dat wanneer u thuiskomt u dan geen zeurende klaagmoeder gaat terug vinden, maar weer eentje die energie hervond na het lezen van uw briefje?’

Mijn echtgenoot bedankt me na twee en half jaar nog steeds regelmatig voor het dragen van onze dochter. Volgens hem zou niemand anders het zo goed doen als ik en alhoewel ik hier soms om lach, laat het mijn hart iedere keer overlopen van liefde.

Jouw vrouw is inderdaad de hele dag thuis en wanneer je dan ’s avonds van je werk komt, ligt het huis er ontploft bij en ligt zij misschien met jouw kindje in de zetel, nog steeds met dezelfde pyjama als vier dagen daarvoor. Maar realiseer je dat ze echt wel meer doet dan alleen maar in de zetel liggen. Tussen het verschonen van luiers, voeding geven en in slaap wiegen zorgt zij ervoor dat jouw pasgeborene de hersenactiviteit ontwikkelt tot vertrouwen en sociaal contact.

Net zoals dat jij een hele dag weg bent van thuis en niet in staat was om voor je kind te zorgen. Dat mag ook zij jou niet verwijten. Het ding is dat jullie hetzelfde leven, als nieuwe ouder ervaren. Jij bent dan misschien wel jaloers op het feit dat ze een hele dag kan rondlopen in haar pyjama, zij is dat dan weer op het feit dat jij meer sociaal contact had, dan alleen met een pasgeborene die niet terug spreekt.

Delete het onderwerp gewicht.

Tenzij u niet kunt liegen zonder dood te vallen, antwoordt u standaard ‘ja’, als uw vrouw vraagt of ze er mooi uitziet in een outfit. Wanneer ze vraagt of haar buik niet teveel zichtbaar is zegt u dat ze gek is en er nog nooit zo mooi heeft uitgezien. De kans dat ze dit echt gelooft is klein. Maar houdt u aan de theorie van de klassieke conditionering. Hoe meer u uitspreekt hoe mooi ze eruit ziet, hoe sneller ze het zal geloven.

‘Verras haar niet met een abonnement op de fitness ook al liet ze dit zelf ooit vallen of kom niet thuis met dieetboeken. Hoe goedbedoeld deze geschenken ook zijn, vergeet ze. ‘

Het is mogelijk dat na een paar maanden de pakjesdienst het nieuwste ‘Fitmom boek’ levert omdat ze dit bestelt heeft, maar dan lag de keuze aan haar zelf. Indien jij dit doet vervaagt de goedbedoelde en lieve attentie in haar ogen naar een verwijt, dat ze in jouw ogen te dik is. En ik hoef niet uit te leggen waarom dit een slecht idee is, toch?!

Wilt u uw vrouw verrassen doe dit dan met complimenten of een bos prachtige bloemen. Koop geen pralines of lingeriesetje, want al deze geschenken zal zij automatisch associëren met het feit dat zij nog steeds haar zwangerschap kilo’s heeft.

Wanneer uw vrouw zeurt over het feit dat ze te dik is, antwoord dan enkel dat ze zonet een prachtig kind ter wereld gezet heeft. Zodat ook zij deze twee aan elkaar kan koppelen en zich realiseert tot wat bijzonders haar de gewichtstoename heeft geleverd.

Mama en papa zijn evenwaardig

‘Het is beter om uw vrouw een rede te geven om u te bedanken, dan om voor uzelf een manier te moeten zoeken om u te excuseren’.

Dat we het onderwerp ‘gewicht’ in alle talen moeten vermijden is duidelijk. Maar wat mag u dan wél zeggen tegen de vrouw waarvan u houdt? Wat zeg je dan wel tegen een persoon die hormonaal zo onstabiel is dat je soms niet meer weet wat goed is? Wat moet je doen? Hoe pak je dit aan?

In vele gevallen zal een goeie observatie u de antwoorden aanreiken. Er is niets mis met het voorstellen om te helpen. Moet de baby in bad, stel dan voor om dit te doen. Wie weet antwoordt ze zelf dat het niet nodig is, maar misschien helpt het wel om het samen te doen? Ik als kersverse mama was al dankbaar als mijn man voorstelde dat ik een moment voor mezelf nam en in alle rust zou douchen, en dat hij wel alle zorg op zich nam voor onze dochter.

Moedig haar aan om sociale contacten te hebben. Ze zal geen zin hebben in een avondje met de vriendinnen omdat ze haar baby niet wilt achterlaten. Waarom nodigt ze hen dan niet thuis uit? Waarschijnlijk omdat ze zelf doorheeft hoe ontploft het huis erbij ligt? Wedden dat wanneer je haar aanmoedigt die vriendinnen uit te nodigen en je het huis stofzuigt ze je meer dan dankbaar is?

Men beweerd vaak dat moeders een sterkere band hebben met hun kind omdat zij er nu eenmaal voor gezorgd hebben dat die baby effectief ter wereld kwam. Het is wetenschappelijk bewezen dat moeders een sterke dosis oxytocine bevatten. Maar sinds kort heeft men ook ontdekt dat vaders die veel met hun kinderen bezig zijn, dezelfde waarde oxytocine aanmaken. Je hoeft dus zeker niet onder te doen voor je vrouw.

Jullie zijn teamplayers, jullie kozen samen voor dit leven en willen het samen zo goed mogelijk doen. Zeg dan ook niet ‘zou je niet beter..’ maar ‘zouden we niet beter…’. Dat kleine woordje zorgt voor een wereld van verschil. De nieuwe moeder is allesbehalve de allesweter en het feit dat ze zich zo hulpeloos voelt, zorgt er ook voor dat jij, als vader, ook jouw inbreng moet hebben. Stel leuke uitstapjes als het gezin voor, verdiep je in de wereld van baby’s aan de hand van boeken of tijdschriften en kom met die informatie naar huis. Jouw vrouw zal hierdoor zeker aangenaam verrast zijn en hier heel dankbaar voor zijn. Die kleine handelingen zorgen ervoor dat ze zich niet alleen in dit avontuur zal voelen.

Weet dat je vrouw beseft dat ze niet alleen hoeft te zorgen voor de baby maar dat ze ook de rol van partner heeft. Op dit moment van jullie leven voelt ze zich hier vaak slecht in. Want door de komst van de baby vervult ze haar rol als partner niet optimaal.

Dit zorgt ook voor een slecht gevoel. Ze weet dat ze soms beter haar best moet doen om jou te plezieren. En dat ze hierin zich vaak gefaald voelt. Verzeker haar dat dit niet zo is en geloof dit ook zelf. De komst van de baby neemt haar liefde voor jou niet weg. Haar aandacht is nu niet meer enkel op jou gericht, maar deze komt zeker terug. Vergeef haar dat ze tijdens jullie eerste avondje zonder baby voortdurend op haar telefoon kijkt en over niets anders lijkt te praten dan jullie kindje. Maar besef dat het feit dat ze aan tafel met jou zit al een grote stap is in haar nieuwe leven als moeder.

‘De avond dat onze eerste date gepland stond en Annabel naar haar grootmoeder ging, maakte ik thuis de hele avond ruzie met mijn echtgenoot. Om de stomste redens ever. Uiteindelijk deed het ons beiden goed om gewoon nog een keer te staan brullen tegen elkaar zonder rekening te moeten houden met een slapende baby. We zijn uiteindelijk nog iets gaan eten samen en al bij al was het een hele gezellige avond. Maar mijn verwachtingen van die ‘date’ waren zo hoog, ik wou die avond nog een keertje de vrouw zijn op wie hij verliefd was geworden en niet de moeder die vol uitgespuwde, zure melk hing. Anderzijds wou ik ook gewoon bij mijn kindje zijn. Ach ja… ‘

#teamgoals

Draai het of keer het hoe je het wilt, probeer het te ontkennen of rooskleuriger te maken dan dat het is, maar een kind krijgen verandert de dynamiek in huis. Plots transformeer je van koppel naar ouders. Je moet niet langer enkel je eigen behoeftes bevredigen, je doet dit nu ook voor dat kleine hulpeloze wezentje. Dit lukt niet altijd even goed, maar je moet steeds in je achterhoofd houden dat jullie een team zijn.

Op een bepaald moment kozen jullie voor elkaar en daar hadden jullie een goeie reden voor. De nieuwe baby zorgt voor enkele tijdelijke veranderingen in jullie leven, maar jullie blijven wel een team. Jij bent diegene die je vrouw door en door kent, je kent haar grenzen, soms zelfs beter dan zijzelf. Laat haar dus niet meer doen dat dat zij aankan. Ze gaat dit willen maar hou haar hierin tegen. Je hoeft niet te zeggen ‘zal ik het wel even doen, want je ziet er moe uit’, want in de oren van een kersverse, onzekere moeder, klinkt dit enkel als een verwijt. Door zo een dingen te zeggen komt het bij haar over alsof ze faalt als moeder en dat wil ze allesbehalve. Sterker nog, ze gaat nog meer haar best doen dat dat ze nu al doet om jou het tegendeel te bewijzen.

Maar niemand houdt jou tegen als zij eindelijk in slaap valt de babyfoon mee naar beneden te nemen en voor de baby te zorgen, terwijl zij nog wat slaap inhaalt. In dit geval zal ze het zien als een geschenk, dat welkom was.

Als u in leven wilt blijven, doe dan zeker niet dit.

Oké, eerlijk toegegeven: het is makkelijk om te zeggen wat je wel en niet moet doen als kersverse papa en steun en toeverlaat van je vrouw. Want ik weet dat jouw intenties goed bedoeld zijn en jij alleen het beste wilt. Bovenstaande informatie leer je door fouten te maken en jouw partner goed te observeren. Toch zijn er een aantal dingen die je gewoon niet hoort te zeggen of te doen als kersverse papa. Wij moeders vergeven makkelijke schoonheidsfoutjes, maar volgende voorbeelden zullen erg zwaar doorwegen. Dus als u iets uit deze blogpost meeneemt in uw eerste weken als partner/papa, moeten het volgende dingen zijn:

Zeg nooit in het ziekenhuis hoe moe je bent.

Nooit, never, jamais. Het kan goed zijn dat jij er een kutnacht hebt opzitten, maar houd dit dan toch maar voor jezelf. Vooral niet tijdens de eerste dagen nadat de baby geboren is. Jij bent moe, serieus?! Hoe denk je dat wij ons moeten voelen? We zijn daar vanonder – en dat mag je in sommige gevallen letterlijk nemen – helemaal opengescheurd. Wij hebben in de meeste gevallen er een arbeid opzitten van 24 uur – al dan niet met een langdurige perstijd – en in dit geval, sorry mannen, hebben wij alle recht op klagen en zagen dat we moe zijn. Dus sorry guys, verplet die hoop op medelijden en begrip, want van uw partner zult u dit nu even niet krijgen.

Als de baby huilt, draai u dan niet om in bed maar sta op.

Een huilbaby kan erg zwaar zijn. Een gewone baby ook. Feit is dat elke baby, ’s nachts niet doorslaapt de eerste weken. Maar vraag u af wat het ergst is; een huilende baby of een moeder vol hysterie?!

Hoe goedbedoeld die overuren ook zijn, denk hier twee keer over na.

U bent een geweldige echtgenoot, een geweldige vriend, een fantastische papa en een ontzettend goeie werknemer. Maar ik zou u toch aanraden nooit zomaar u vrijwillig aan te bieden bij het maken van overuren op het werk. Hoe handig die financiële voordelen ook lijken, thuis wachten er twee personen op jou die je meer nodig hebben.

Speel niet de betweter, tenzij u gelijk krijgt van de overheid.

Elk individu heeft een andere opvoeding gekregen. Dus soms kan het gebeuren dat jullie elkaars aanpak in vraag stellen. Daar is op zich niets mis mee, maar hou die vraag voor jezelf. Probeer de aanpak van uw vrouw niet te corrigeren omdat u denkt het beter te weten. Fouten maken kan en mag, een baby is heel vergevingsgezind. Uw vrouw zal dit minder zijn met een betweter als partner.

De laatste survival tips

Eerst en vooral: alles verandert. Uw partner verandert van vrouw naar moeder, uw leven verandert maar ook jijzelf verandert. En dat is meer dan oké. Niemand zegt dat de huidige situatie, jullie leven of de houding van uw partner blijvend zijn. Soms vragen dingen tijd en een baby in het gezin is er zo eentje die heel (lees: hééééééééééééééééééél) veel tijd vraagt. Heb hier dan ook geduld in.

Wanneer een vrouw kiest om borstvoeding te geven lijken mannen ervan uit te gaan dat ze niet kunnen helpen of ondersteunen. Maar ook al hebt u meer dan gelijk dat er uit uw tepels geen moedermelk komt, die ondersteuning kan breed zijn. Hou jezelf bezig met rekeningen, de afwas, de wasmachine, de boodschappen of geef haar gewoon de zapper voor de TV. Wij moeders verwachten niet erg veel hoor.

Hoe meer u bezig bent met de baby, hoe meer oxytocine u aanmaakt en hoe een sterkere band u ontwikkelt met het kind. Een baby neemt heel veel en heel snel op. Een papa die van in het begin er afzijdig bijstaat zal een fenomeen worden dat langere tijd zal aanslepen. Het is wetenschappelijk bewezen dat kinderen die in de beginjaren vooral in contact staan met de moeder, later bestempeld worden als de zogezegde mama’s kindjes. Weet dan dat u hier een groot aandeel in hebt. U kan dan misschien geen borstvoeding geven, maar voor te spelen met de baby, het in bad zetten en verschonen of te knuffelen moet u allesbehalve in het bezit van moedermelk zijn.

Een goede vader of echtgenoot heeft weinig te maken met DNA maar met betrokkenheid. Denk dus niet dat wanneer u, u zich te veel voelt of onnodig dit ook zo effectief is. En stel dat u zelf het ‘slechte voorbeeld hebt gekregen’ vroeger, doe het dan zelf beter. Want op dit moment bent u verantwoordelijk voor het voorbeeld dat u uw eigen kind geeft.

‘Uw vrouw gaf uw kind het leven. Maar u geeft het zijn/haar naam. Zorgt dat uw kind deze met trots draagt’.

Ik weet dat wij vrouwen soms moeilijk te doorgronden zijn en dat het soms handig zou zijn moest onze partner in ons hoofd kunnen piepen. Helaas bezit geen enkel persoon over die capaciteit, maar ik ben ervan overtuigd dat deze blog toch een goeie zet in de juiste richting is. Veel succes papa!