Wat ik niet wist over borstvoeding geven.
Deze week is het de week van borstvoeding. Naar aanleiding van deze publiceer ik mijn nieuwste blog. Want alhoewel ik een info - avond had gevolgd over het geven van borstvoeding, was er toch een heleboel dat ik niet wist.
De dag nadat ik een positieve zwangerschapstest had gedaan liep ik de boekenwinkel binnen om me te verdiepen in alle wetenschap en kennis over de zwangerschap, de geboorte en het moederschap. Alhoewel ik de weken nadien constant met mijn neus in de boeken zat wist ik zo weinig over het opvoeden van een eigen baby’tje.
Ik wist dat baby’s huilde, dat ze een boertje lieten na het voeden, dat baby’s er super schattig uitzien en dat ik moe zou zijn. Maar ik had geen enkel idee hoe vermoeiend het effectief was. Ik besefte amper welk effect een kindje zou hebben op mijn huwelijk en mijn zelfbeeld of het effect dat het bleek te hebben op mijn hormonen.
Zoals je hier in mijn borstvoedingsverhaal kan lezen volgde ik samen met mijn echtgenoot een info – avond over borstvoeding. Toen ik nadien besloot om borstvoeding te geven was er toch nog zo veel dat ik nog moest leren.
Ik had geen flauw idee dat wanneer mijn dochter ter wereld kwam ze meteen de weg zou vinden naar mijn tepel. Voor ik het besefte kwam ze ergens daar onder me uit en werd ze meteen aan mijn borst gelegd. Het korte gehuil hield instant op vanaf dat ze mijn tepel in haar mond stak en terwijl ik haar bewonderde, verliefd werd vanaf de eerste blik at ze bij me. Ik had het niet eens door.
Ik ging er vanuit dat borstvoeding geven twee mogelijke scenes inhield; ofwel lukt het meteen ofwel niet. Ik had geen flauw idee dat het een weg van succes en falen zouden zijn. Een vaardigheid die ik met de tijd zou leren, met behulp van de lactatiekundige.
Op voorhand kocht ik twee speciale borstvoedingsbh’s. Wist ik veel dat deze al snel onder de melkvlekken zouden zitten of dat ik er effectief meer dan twee zou nodig hebben?! Ik realiseerde me nooit dat het soms een verschrikkelijk iets kon zijn om de juiste outfit te vinden, waarbij je steeds rekening moest houden; is dit een handig kledingstuk om borstvoeding te geven?!
Ik had geen idee dat borstvoeding geven zo een effect zou hebben op mezelf als persoon en de manier waarop anderen naar me kijken. Ik had geen flauw idee dat het me zoveel zou doen als vreemde mensen me minachtig zouden aankijken iedere keer dat ik borstvoeding gaf in het openbaar. Dat ik elke keer gestrest was dat mijn baby honger zou krijgen als we op stap waren en ik op voorhand al opzocht waar je rustig borstvoeding mocht geven. Ik had nooit gedacht dat ik het zo zou haten om borstvoeding te geven in het openbaar.
Ik begreep niet helemaal hoe en wanneer ik zou moeten kolven. Ik had op voorhand wel met heel veel attitude geschreeuwd dat ik genoeg melk zou invriezen zodat ik snel een avondje kon gaan stappen (lees; vele glazen wijntjes drinken) met mijn vriendinnen. Maar ik had nooit, geen enkele seconden, verwacht dat het zo moeilijk zou zijn om een degelijk flesje gevuld te krijgen en een voorraad aan te leggen. En dat ik zo bang was, hopend dat mijn dochter het flesje zou aanvaarden als ik niet bij haar zou zijn.
Ik had nooit gedacht dat ik zou roepen tegen mijn echtgenoot als hij een flesje bewaarde melk had verspild, dat hij het fout had laten ontdooien of dat ik kon huilen om de melk die ik had gemorst. Ik had geen idee dat afgekolfde melk zou extreem belangrijk voor mij zou zijn.
Nooit van mijn leven had ik verwacht zo te genieten van die intieme, kostbare momenten tussen mij en mijn dochter. Dat ik met heimwee zou terugdenken aan de intieme band die we hebben opgebouwd enkel en alleen maar door de borstvoeding. Dat ik door het geven van borstvoeding zo een bijzondere connectie kon voelen tussen mij en haar.
Nooit maar dan écht nooit had ik gedacht of geweten dat mijn visie op borstvoeding zo extreem zou veranderen. Van iets wat ik in eerste instantie niet eens van plan was te doen, me zo kon laten omdraaien van visie. Voor mij was een borst iets seksueel, tot mijn dochter het eerst mijn tepel in haar mond nam. Bijkwam door de voeding die ik haar gaf, die ik haar alleen kon geven. Mind – blowing!
En nooit had ik gedacht dat ik het zou missen.
Lees ook:
