Zal ik je een geheim vertellen over mama’s?

Mijn lieve dochter,

Ooit komt er een dag dat je opgroeit tot een zelfzekere, energieke volwassenen. Een vrouw die ooit zelf zwanger zal zijn van haar eerste kind en die dan hoopt dat ik, als jouw moeder, mijn tips en tricks met je deel. Maar niets is minder waar, sterker nog. Op dat moment zal jij al mijn geheimen ontdekken.

Ik weet niet exact wanneer, maar er zal een moment zijn dat je me ziet hoe ik echt was als moeder. Dat het geen nut meer heeft om langer te doen alsof ik de alleswetende mama ben, die steeds klaar staat met advies of die jou raad kan geven.

Er zal een moment zijn dat je doorheen mijn facade doorkijkt en je zal denken; ‘oh my God mijn moeder heeft het niet zo onder controle dan dat ze altijd deed lijken’.

Je zal misschien zelfs denken dat ik al jarenlang een rolletje speel. En daarin heb je gelijk, die hele tijd heb ik geroeid met de riemen die ik had.

Was je er ooit van overtuigd dat ik het toch maar allemaal netjes voor elkaar had gekregen? Het sterke huwelijk die ik heb met jouw papa, alle mooie momenten waar jij getuige van was. Geloof me als ik zeg dat het niet altijd rozengeur en maneschijn tussen ons twee was. We hebben genoeg momenten gedaan alsof, als jij in de kamer was. We zijn regelmatig boos op elkaar geweest, hebben elkaar zelfs soms gehaat. We wouden niets liever dan elkaar even niet meer zien, beter nog; ook wij hebben momenten gehad waarin we dachten, nu is het genoeg geweest, ik pak mijn valies in en ik ben weg. Jouw papa heeft mijn hart soms gebroken, ik heb uren gehuild in mijn puberjaren en ik heb ook jaloezie gekend als hij veel te lang met een meisje praatte in de discotheek. Geloof mij lieverd, ondanks het feit dat mama en papa elkaar ontzettend graag ziet is ons huwelijk niet zo perfect dan dat jij altijd gedacht zult hebben.

Dacht je omdat ik de job van mijn dromen heb, dat ik er altijd hard voor gewerkt heb? Sorry meid, ik was een verschrikkelijk slechte student. Ik heb vaak boven mijn schoolboeken liggen huilen omdat ik totaal niet begreep wat ik moest kennen. Ik heb tal van pogingen gedaan om het hormonale stelsel te moeten leren en ik ben er nooit in geslaagd om alle vervoegingen in het Frans te kunnen. Het secundair onderwijs was voor mij geen feest.

En als je denkt dat ik een sterke vrouw ben omdat ik een diploma van leerkracht probeer te behalen terwijl ik fulltime werk en jou opvoedt, dan vertel ik je nu de waarheid: het was ontzettend zwaar en ik heb meermaals gedacht; ‘met wat ben ik bezig’. Ik heb vaak genoeg overweegt om te stoppen en gewoon te blijven doen met wat ik deed. Ik vond het verschrikkelijk om boven op de kamer te studeren terwijl ik jou en papa beneden hoorde plezier maken. Ik heb vaak gevloekt dat ik moest studeren terwijl ik niets liever wilde doen dan jou in bed leggen en met papa TV kijken. Ik heb vaak gedacht dat het genoeg was en ik heb veel moeten opgeven om mijn diploma te behalen.

Maar de grootste leugen die ik je ooit heb voorgehouden is waarschijnlijk die waardoor jij nu denkt dat ik het moederschap vanaf dag één onder de knie had, dat ik als het ware ‘een geboren moeder’ was.

Want mijn lieve dochter, dat was ik niet. Integendeel, ik sucktte in het mama zijn. Ik heb altijd van je gehouden, onvoorwaardelijk. Maar het mama zijn op zich was voor mij niet altijd een pretje. Ik heb in mijn leven veel gedaan alsof, maar dat faken in het moederschap onder controle hebben, dat was de grootste.

Ik heb mezelf vaak genoeg betrapt op leugentjes die ervoor zorgde dat jij uiteindelijk deed wat ik verwachtte. Ook ik heb ooit gezegd dat als je niet flink je bordje leegeet Sinterklaas dat ziet. Ik heb meer dan eens binnensmonds gevloekt omdat jij niet wilde slapen en ik stik kapot was. Ik heb regelmatig tot tien moeten tellen omdat je perfect wist hoe je onder mijn huid moest kruipen. Ik heb geroepen en getierd, soms zelfs tegen jou en ik heb daarvoor bovendien nog een potje liggen janken omdat ik me schaamde over de moeder die ik was.

Weet je, lieve dochter. Ik wil je graag een geheimpje vertellen. Mama’s weten soms niet wat ze doen, sterker nog; soms slaan ze de bal volledig mis. Soms verliezen ze hun kalmte, soms zeggen ze dingen die ze zo niet bedoelde. Mama’s zijn geen allesweters, ze vergeten dingen, ze kunnen echt niet alles onthouden, hoe hard ze ook proberen, hoe vele schema’s ze ook op de kalender hebben hangen. En soms hebben ze gewoonweg niet de magische krachten waardoor het huis er opgeruimd bij staat of de koelkast gevuld ligt met verse groentes.

Maar weet je dat mama’s ontzettend gevoelig zijn aan zelfreflectie? Dat ze een aangeboren talent hebben om constant zichzelf te bekijken met een vergrootglas en dat ze dan vooral oog hebben voor datgene waar ze niet goed in zijn? Ze beseffen ontzettend snel dat ze iets fout doen, maar gelukkig zijn ze niet vies van excuses. Mama’s kunnen hun fouten toegeven en ‘sorry’ zeggen.

Weet dat mama’s ontzettend trots zijn om mama te mogen zijn. Ze vallen en ze staan weer op. Iedere dag opnieuw. Ze zorgen ervoor dat een huis een thuis wordt, daar waar gelachen mag worden en waarin plezier centraal staat.

Ik zal nog iets toevoegen aan mijn geheimpje, misschien wel het allerbelangrijkste van allemaal: mama’s zijn niet perfect. Maar ze zien hun kinderen ontzettend graag, onvoorwaardelijk.

Terwijl jij nu misschien zelf mama bent zal je ontdekken dat het moederschap een leerproces is, eentje waarvan je vaak de ballen hoog moet houden en waarbij regelmatig een bal op de grond valt. Eerlijk gezegd, ik heb nooit anders gedaan. Geprobeerd en geconstateerd. Gefaald en weer nieuwe pogingen gedaan. En tot de dag van vandaag doe ik het nog steeds, met vallen en opstaan. Want niemand is geboren en weet hoe het ouderschap werkt.

Er zijn geen instructies, er is een pad dat je bewandeld zonder een echt voorbeeld. Ja, je kan gerust inspiratie opdoen bij anderen. Maar niemand bewandelt het exact zelfde pad als jij. Jij bent diegene waarbij de meeste druk ligt. Jij bent diegene die het maar gedaan moet krijgen. Op je eentje.

Ik heb nog steeds geen idee hoe of wat. Ik heb nog steeds geen handleiding uitgewerkt die jou kan helpen in jouw eigen avontuur als moeder. Ik had niemand die me kon vertellen hoe het moest of welke tip precies zou bereiken wat ik op dat moment wenste. Maar ik verzeker je, ik beloof je, ik zweer je; het moederschap is het allermooiste avontuur. Bedankt dat jij me er in wilt vergezellen, iedere dag opnieuw.

Liefs,

Mama.